Het beste gewenst voor 2015 !!Doe het goed Doe echte natuurbroed

Natuurbroed als term, wat zit daar in ?
Hoeveel  " natuur "  is dat ?
En hoezeer “natuurlijk” mag het nog zijn voor u ?...  Zo natuurlijk mogelijk, zegt u ?
Kweek bewust,   kweek natuurlijk.                         Doe geen half werk,   kweek sterk.

Doe indoor koudbroed,  kweek  sterke  goulds  totaal vrij  van elke chemo

Happy New Year 2015 ! !Joyeux Nouvel An 2015 ! ! Gelukkig Nieuwjaar 2015 ! !

To all our acquaintances and colleague breeders, best wishes of prosperity.
Aan al onze kennissen en collega-kwekers, allerbeste wensen van voorspoed.
A tous et à toutes collègues-éleveurs, tout meilleurs voeux de prospérité.

Dank aan al onze lezersGracias a nuestros lectoresMolte grazie ai nostri lettoriEin Dankeschön für unsere LeserA big thank-you to all our readersMerci à toutes et à tous nos lecteurs

“Te stellen dat de gouldamadine de wereld rond graag gezien wordt, is de nagel op de kop. De hele wereld heeft de gouldamadine in de armen gesloten.
                                                                       Citaat I. Lievens, 1983

Beste gouldvrienden,

Zonet hebben we een kijkje genomen in onze bezoekersstatistieken. De meest recente 100 lezers die we op deze blog mochten ontvangen zijn achteréénvolgens afkomstig uit :

Moorslede, Rijen, Groningen, Brugge, Arras-F., Woerden, Simi Valley-US, Gent, Almere, Mukarov-CZ, Mountain View-US, Ieper, Mantova-It., Geleen, Maintal-D, Enkhuizen, Hamme, Alkmaar, Lennik, Astorga-E., Hoevenen, Amsterdam, Empoli-It., Boxtel, Essen, Nijmegen, Ugchelen, Middelburg, Dokkum, As, Bergen op Zoom, Den Haag, Netanya-Israel, Emmeloord, Heerlen, Antwerpen, Köln-D, Zwolle, San Diego-US, St.-Katelijne-Waver, Athens-Greece, Weesp, Oldelamer, Lanaken, Narbonne-F., Enschot, Maastricht, Hannover-D., Brussel, Veenendaal, Hamilton-Canada, Izegem, Herzele, Cappelle, Taranga-NZ., Eindhoven, Rijsbergen, Hamont-Achel, Echternach-L, Wilrijk, Torino-It., Naaldwijk, Braunschweig-D., Dronten, Hoeilaart, Namur, Mijdrecht, Reischach-D., Zele, Leiderdorp, Mill, Dilbeek, Nootdorp, Latrobe-Australia., Vlijmen, Heerenveen, Zulte, Goslar-D., Lelystad, Beervelde, Salamanca-E., St. Julians-Malta, Vorst, Hasselt, De Haan, Mirandela-Portugal, Vlaardingen, Jerusalem-Israel, Rotterdam, Ternat, Zonnebeke, Milano-It., Hotton, Bilzen, Roeselare, Linkebeek, Drachten, Wageningen, Nederweert, Kiez-D., Koningshooik, Sint-Genesius-Rode, Amiens-F., Ruisbroek, Lunteren, Aalst, Montalban-E., Oosterhout, Sassenheim, Abbottsford-Canada, Erpe-Mere, Brecht, Gembloux, Kortemark, Zevenbergen, Iserlohn-D., Goirle, Amersfoort, Kapellen, Genk, Sittard, Emmen, Aalter, Vilvoorde, Eibergen, Heiloo, Assenede, Zundert, Stiens, Bruinisse, Dendermonde, Madrid-E., Boskoop, Peer, Tubize, Auxerre-F., Lokeren, Ath, Werkendam, Reading-GB., Maasland, Torcé-en-Vallée -F., St.-Amandsberg, Neerijse, Baarle-Nassau, Copenhagen-DK., Valkenswaard, Meeuwen, Oaxaca-Mexico, Plancenoit, en Tremelo.

Aldus :

• Hiermee wordt andermaal bevestigd dat de wonderbaarlijke gouldamadine wereldwijd op brede belangstelling kan rekenen.

• Dat blijkt uit jullie veelvuldige bezoekjes aan deze blogpagina. De meeste bezoekers komen hier trouwens méér doen dan alleen maar "surfend prentjeskijken".

• Uit jullie paginakeuzes blijkt dat veruit de meeste bezoekers aandachtige lezers zijn, op zoek naar technische en praktische informatie teneinde gezondheid en kweekresultaten van hun gouldamadines te optimaliseren. En dat vooral stemt ons zeer blij.

• Allen bedankt voor jullie bezoek en/of mailboodschappen met groeten en gelukwensen. Ook dat verheugt ons echt.

• Alle bezoekers zijn welkom voor telefonisch overleg met het oog op uitwisseling in 2015, met de kanttekening dat een telefoongesprek kan in het Frans, Engels (en uiteraard Nederlands).

• Iedereen die kweker is, kan vogels van onze stamlijnen opvragen, voor zover duidelijk is dat één en ander nooit éénrichtingsverkeer kan zijn en blijven, m.a.w. verwacht ook dit hok af en toe een hoogwaardig bruikbare vogel terug van hen die vogels komen opvragen. Jaarlijks kijken we voor testkoppelingen uit naar 5-0 in wildkleur.

• Aan Spaanse en Italiaanse kwekers-correspondenten : vooraf een kort mailtje in uw taal kan best, maar uiteindelijk is overleg via telefoon steeds in het Frans of Engels.

• Vanaf begin augustus 2015 (tot ongeveer eind aug.) zijn er wellicht weer jonge vogels beschikbaar. Dit jaar dus niet meer.

• Foto’s van ons type gouldamadine in wildkleur, witborst, pastel, geel en blauw, zijn te zien op deze blog en de website www.natuurgould.be
•  Foto’s van uw eventueel beschikbare vogels zijn te mailen naar

lievens.illk(at)telenet.be
naturalgould(at)mail.be

Afsluitend nog een bijzondere pluim naar alle niet-nederlandstalige lezers van deze blog, voor hun vastberadenheid met de vertaalmachine.

Bedankt, Grazie, Merci, Gracias, Danke schön, Thanks a lot.


Lester en Ivan Lievens


__________________________________________________________

“Wat ware natuurbroed gouldkwekers er voor over hebben, onderscheidt hun vogels in doen en laten, altijd van alle andere.”
                                                                       Citaat I. Lievens, 1979

__________________________________________________________

Dia Slides Lievens Gouldamadines : Zichtbaar méér type, Zichtbaar méér gould, gouldamadine² = gouldamadine in het kwadraat

Good morningWhy on earth is this gouldian phone green ?

Do you know ?

How long have you known ?

And how did you get to know it is green ?

De Nederlandse media en de vogelgriepNOS proclameert "de schuld van de wilde eend"NOS bevestigt "de onschuld van bio-industrie" en voedt de slachtofferrol van pluimveesectorin de zoveelste vogelgriep-historie inNL, de Europese koploper in antibioticagebruikRest van Nederlandse media volgen gedwee

Dinsdag 2 december 2014,
Bij de NOS op Radio 1, vraagt de meegaande presentator in een interview naar oorzaken van het recente vogelgriep-drama :
"Moeten we bang worden voor die wilde eend?"
Door klakkeloos mee te gaan in dit verhaal bevestigt De NOS de dwaling dat de wilde vogels de grote schuldigen zijn in het vogelgriep-debâcle. Nochtans, als het van de NOS komt, dan moet de geleverde informatie toch wel zeker en duidelijk zijn. Zou je denken... ja toch ?
Want bij de NOS wordt toch ernstige journalistiek bedreven, verificatie met dubbelcheck... ja toch ?

Met lede ogen aanzien. En met droefnis aanhoren. Dat is de sensatie van tristesse die je krijgt bij het steeds verdergaande en nooit eindigende mediatheater omtrent vogelgriep. Ook in België. Maar beduidend vooral in de Nederlandse pers. Vooral bij onze noorderburen wordt het brede publiek op een groteske manier bespeeld waar het oorzaak en schuldvraag betreft in steeds wederkerende vogelgriep-ellende. Vogelgriep-ellende die zijn oorsprong vindt lokaal in Nederland, zo bevestigt het HET NEDERLANDS INSTITUUT VOOR ECOLOGIE vanuit Wageningen, NL.

Terwijl men zich in (het voor de zoveelste keer getroffen) Nederland haastte om de baas van het vogeltrekstation voor de NOS-microfoon te laten verklaren dat wilde vogels de schuld van alle vogelgriep-ellende zijn (sic), blijken er dus wetenschappelijke maatstaven voorhanden die een heel stuk objectiever blijken te zijn dan het opgevoerde mediatheater wil laten vermoeden. Maatstaven waarover de NOS echter in alle talen zwijgt. Mag dat raar genoemd worden? Wat kan hier de reden zijn voor deze blindering en omissie in nieuwsgaring en verslaggeving?

Waarom geeft de NOS maar al te welwillend toe aan slechts een zeer gedeeltelijke en derhalve misleidende verslaggeving ? Waarom blijken verslaggevers bij de NOS niet gedreven om het volledige verhaal te brengen, zoals de deontologie en beroepsethiek van de journalistiek voorschrijft...? Wordt de publieke opinie in Nederland op gerichte wijze onwetend gehouden door een mediamachine die intentioneel bijgestuurd wordt, weg van volledige verslaggeving?
Indien dat zo is, dan rijst de vraag : waarom ? En vanuit welke journalistieke ethiek ?

Ondertussen zijn er andere maatstaven van journalistiek, met bronnen die spreken vanuit experise, na jaren van gericht onderzoek terzake.

Met als grondslag precies dergelijk jarenlang gericht onderzoek, verduidelijkte de heer Roggeman, voorzitter van zowel Natuurpunt, als van de adviesraad voor het beleidsdomein Leefmilieu, Natuur en Energie, in een officiële verklaring eerder reeds op 23/11/2014 via grote mediakanalen, dat de rol van trekvogels bij het uitbreken van vogelgriep, slechts minimaal tot onbestaande kan zijn. Waarom ?

Volgens onafhankelijke experten blijkt onontkenbaar uit jarenlange testen en proeven, uitgevoerd reeds vanaf 2005, dat de agressieve vogelgriepvariant H5N8 een typische pluimvee-ziektekiem is die nog nooit bij trekvogels werd vastgesteld. Ondanks doorgedreven en jarenlang onderzoek van trekvogelpopulaties.(Bron : Belga)

Volgens onderzoekers van het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO) in Wageningen is recenter gebleken dat trekvogels niet de daders zijn, maar net wel slachtoffers van door antibiotica verzwakte populaties in de pluimvee-industrie: kiemdragende pluimveepopulaties die lokale groepen zwerfeenden besmetten. Vervolgens gaan lokale populaties (wilde) zwerfeenden op hun beurt doortrekkende wilde eenden besmetten. Met andere woorden brengen wilde vogels het virus niet naar pluimveekwekerijen, maar gebeurt net het tegenovergestelde. Juist in Nederland lopen wilde vogels het virus op, aldus het Nederlandse Instituut voor Ecologie. (Bron : Belga)

Dat één en ander ruim op voorhand geweten was, is overduidelijk.
HET NEDERLANDS INSTITUUT VOOR ECOLOGIE gevestigd in Wageningen, meld reeds op 6 oktober 2014 :

ONDERZOEK AAN WILDE EENDEN LAAT ZIEN : TREKVOGELS BRENGEN GEEN VOGELGRIEP , MAAR KRIJGEN HET HIER.
Press release 06-10-2014 .

Maar wat wordt er dan wel bij wilde vogelpopulaties gevonden ?, vraagt u zich af. En terecht. Bij trekvogels worden enkel mildere stammen griepvirus vastgesteld, typisch voor wilde vogels, en waarvan deze vogels doorgaans geen enkel nadeel of last blijken te ondervinden.(Bron : Belga en NIOO-Wageningen)

Met andere woorden zijn verklaringen als "het kwaadaardige H5N8-virus komt van wilde vogels", en "wilde eenden zijn de schuld van kippen-vogelgriep in besloten stallen", naar objectieve maatstaf niet minder dan een stuk manipulatief theater, naar beste vermoeden (maar zonder formele bevestiging) geregisseerd vanuit de coulissen van bepaalde takken in de bio-industrie, al dan niet met handlangers in andere betrokken sectoren. En hoe zit het met de overheid ? Is de landbesturende macht op de hoogte ? Of is zij onwetend ?

Hoe valt het overigens te verklaren dat een doorgaans solide huis als de NOS zich leent tot verslaggeving met weglating van beschikbare informatie uit betrouwbare bronnen? De tijd zal uitwijzen wie aan de basis ligt van groteske desinformatie via een nationale mediamachine. Gerichte desinformatie waarmee de publieke opinie bij onze noorderburen wordt bespeeld. Want niet de gehele waarheid vertellen, ruikt al te zeer naar manipulatie. Hoe valt dat te beoordelen binnen de journalistieke code van beroepsethiek...

__________________________________________________________

Bron : Belga
Het Laatste Nieuws, op 23/11/2014

(titel)
Natuurpunt : "Trekvogels verspreiden vogelgriep niet"

(artikel)
Volgens Natuurpunt is de kans dat vogelgriep van het type H5N8 door vogels op pluimvee wordt overgebracht, bijzonder klein.

"In het eerste Nederlandse geval (in Hekendorp) is het zelfs uitgesloten, omdat het ging om kippen die binnen worden gehouden", verduidelijkt Voorzitter Walter Roggeman van Natuurpunt. "Bovendien zijn er talloze pluimveetransporten waarvan het patroon moeilijk te achterhalen is, waardoor de kans dat een besmetting zich verspreidt zonder dat daar wilde vogels aan te pas komen, veel groter is."

Natuurpunt wijst erop dat in België nog nooit hoog-pathogene (ziekteverwekkende) vogelgriep werd vastgesteld bij pluimvee of wilde vogels. Bovendien is ons land één van de weinige landen waar een zeer uitgebreide monitoring van vogels gebeurt, dankzij het netwerk van 'ringers' van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN).

Natuurpunt merkt tot slot op dat het niet verwonderlijk is dat de meeste uitbraken zich voordoen in pluimveekwekerijen. "Ondanks de goede hygiënische omstandigheden, zeker in België, zijn concentraties van vaak tienduizenden kippen, die geselecteerd worden op vlees- of eiproductie en niet op natuurlijke weerstand tegen ziekten, een ideale voedingsbodem als een virus erin slaagt daar binnen te dringen."



Is het kernwoord u opgevallen ? :
"Niet geselecteerd op natuurlijke weerstand".

Inderdaad, in een land dat geboekstaafd staat als Europese koploper van antibioticagebruik bij de kweek van nutsdieren, "wordt er niet geselecteerd op weerstand". Zeer integendeel. De lichaamsweerstand van kweekpopulaties wordt door medicatiemisbruik steeds verder uitgehold, zodat bij het allerminste zuchtje elke ziekteverwekker vrij spel krijgt. Met kwaadaardige epidemies als direct gevolg. Telkens weer.
__________________________________________________________

Kweek  bewust
Kweek  natuurlijk

Doe geen half werk
Kweek  ze  sterk

Good morning Why on earth is this gouldian phone green ?

Do you know ?

How long have you known ?

And how did you get to know it is green ?

Op 3 plekken in Nederland is afgelopen week vogelgriep uitgebroken

Dit moet u weten over de recente uitbraken van vogelgriep tot hiertoe :


• 3 x uitbraak van agressief type vogelgriep in midden Nederland

• Nederland is grootste antibioticagebruiker in Europa

• H5N8 is typisch voor pluimvee en tot op vandaag onbekend bij trekkende (wilde) vogels

• In Nederland telkens agressief besmettelijk H5N8-type vastgesteld in zieke bedrijven

• H5N8 is een agressieve pluimveevariant maar in bepaalde omstandigheden overdraagbaar op mensen


• Virussen zijn hardnekkige ziektekiemen die zich in verzwakte lichamen heel vlug en "heel slim" genetisch kunnen aanpassen om meer succes tot overleven te krijgen.

• Volgens deskundigen is het allerminst een overtrokken fantasie dat een agressieve vorm van het vogelgriepvirus in de zwakste lichamen kan gaan muteren en versmelten met een menselijk griepvirus. Wanneer dat gebeurt, is de kans aanzienlijk groot dat er een voor mensen aartsgevaarlijke variant ontstaat. In dergelijke gevallen zijn doemscenario's als met de Spaanse griep ten tijde van W.O. I, vanaf dat moment geen science fiction meer.

• In 1918 eiste de Spaanse griep 40 miljoen dodelijke slachtoffers (niet onder kippen, maar onder mensen).

__________________________________________________________

Kweek  bewust
Kweek  natuurlijk

Doe geen half werk
Kweek  ze  sterk

Als het goed moet zijn :De perfecte kweekstart samengevat

Inleiding

Gouldamadines zijn anders dan alle andere. Reeds vanaf de allereerste blik. Qua uitzicht anders dan al de rest. Maar ook totaal anders qua sociale voorkeursbepaling en sociaal gedrag, anders qua gemoedelijkheid in karakter maar tegelijk met vastberadenheid, en zeker totaal anders qua souplesse en aanpassingsvermogen naar veranderende klimaatsvoorwaarden binnen het hok. Jawel, de gouldamadine is een uitermate sterke vogeL. Zo rubuust sterk zelfs dat ook wij in de loop der jaren vaak met verbazing stonden te kijken naar diens enorme bekwaamheid tot grote lichaamsweerstand wanneer de omgeving snel afkoelt en de luchtvochtigheid nog sneller stijgt. Niet enkel is elke gouldamadine van oorsprong uitgerust voor deze brute klimaatswissels, veel straffer nog is de vaststelling dat op hetzelfde moment zowel mannen als poppen spontaan hitsig en driftig worden. Met een onstuitbare drang tot voortplanting.

Uiteraard hebben we het hier over authentieke bekwaamheden van intacte gouldamadines. Intacte gouldamadines die niet beschadigd zijn door mensenhanden via eierrapen, incestueuze schema's, chemogebruik of huisvesting in serretemperaturen. Intacte gouldamadines hebben vrij weinig nodig om meteen enthousiast te gaan kwéken zoals zebravinken dat kunnen. Overvloedig en met vastberadenheid.

Weten wat authentieke en intacte gouldamadines anders maakt dan alle andere, ligt aan de basis van elk doorgezet succes, jaar na jaar.

Gouldamadines zijn anders dan alle andere vanuit hun oorsprong. En dus meteen ook anders vanuit hun evolutie. Met de bonte gekleurdheid van hun uiterlijk, plus daarnaast hun polymorfe oorsprong en geaardheid, vertellen ze de aandachtige kweker vanaf de eerste aanblik aanzienlijk veel meer dan de gemiddelde zaadetende exotensoort dat kan. Eén en ander in hun voorkomen en verschijningsvorm, heeft gevolgen voor de verzorging op het hok, wil men als kweker niet enkel stabiele resultaten beogen zowel in kwaliteit als in aantal jongen, maar tegelijk ook de gouldamadinepopulatie op het hok op termijn duurzaam sterk en gezond houden.

En jawel, dan gaat het meteen over meer dan bijvoorbeeld de vaststelling dat een gouldamadine niet schepdrinkt maar zuigdrinkt. Het gaat er bijvoorbeeld ook om waaróm ze dat doet. Zodra de aandachtige kweker begrijpt dat een gouldamadine aan zuigdrinken doet, omwille van haar instinctief geprogrammeerde gehaastheid, via evolutie en entelechiemechanismen geïnspireerd op haar eigen opvallendheid in de wildbaan, opent dat verworven inzicht voor aandachtige fokkers ook andere deuren van beschouwing en besef. Anders gezegd : in haar oorspronkelijke biotoop waren alle knalbont-felgekleurde gouldamadines die zich in hun omgeving niet alert en oplettend genoeg gedroegen, meteen ook als allereersten, allemaal vogels voor de spreekwoordelijke kat. Want roofvogels en andere predatoren hebben nu eenmaal geen verrekijker nodig om een combinatie van rood-paars-knalgeel eerder te spotten tussen al het andere met schutkleur in die omgeving.

Met andere woorden : van oorsprong zijn er geen gouldamadines die niet van zichzelf weten dat ze opvallen in hun omgeving, want alle "domme" gouldvoorouders die het niet wisten, werden meteen vogels voor de kat. En kregen dus geen kans om hun ongeschiktheid voor hun omgeving door te geven aan nakomelingen.

Uiteraard is haar eigen opvallendheid voor de authentieke gouldamadine slechts één aspect met talrijke gevolgen, binnen een context die veel verder reikt. Zeker ook met expliciete verwijzing naar verzorging op het kweekhok.

In West-Europese contreien wordt de natuur na de winterse rustperiode wakker met de aanzet van de lente, begeleid door het lengen der dagen. Anders gezegd dus een eerder langzaam werkend proces, met een rustige opbouw. Met andere woorden kan de natuur hier rustig langzaam wakker worden.

In het noordelijke deel van Australië, oorspronkelijke thuis-basis van de gouldamadine en vele andere grasvinken, gebeurt ei-zo-na het tegenovergestelde. Daar wordt de natuur schoksgewijs wakker gemaakt. Een eerder kort proces dus dat begint met overzeese luchtdrukverschuivingen, met als speelbal een almaar groeiend wolkenpak in strakke noordzuidrichting over zee indalend vanuit de Indonesische archipel. Vlak daarop gevolgd door plotse intrede van de moessonregens over het heetgebakerde grondmassief dat Australië is. Eénmaal Noord-Australië een natte, koude douche krijgt na maanden van hitte en droogte, is meteen ook het startschot gegeven voor directe kweekactiviteit van alles wat er leeft.

Stap voor stap
Prikkels in de weersverschuivingen die een indicatie zijn van toekomstige overvloed, gepresenteerd op een blank bord van ontbering door schaarste, ontketenen bij Australische prachtvinken de hevigste en meest spontane kweekreflexen. En nog het meest van al bij de hevig bontgekleurde gouldamadine, met haar zeer specifieke aard en eigenheid nog anders dan alle andere soorten.

Met andere woorden :
Wanneer gouldamadines op het hok na afloop van de rui gedurende enkele weken gehuisvest werden met volgende omgevingskenmerken :

°  stabiel lage luchtvochtigheid 60% maar liefst nog iets minder,

°  diezelfde luchtvochtigheid overdag zo constant mogelijk,

°   geen badwater, of indien toch therapeutisch aangeboden tijdens deze schrale periode, dan best slechts uitzonderlijk en kortstondig badwater beschikbaar maken,

°   in dat laatste geval eventueel met badzout of met electrolyten lichtjes "aangezout" badwater voor een vergrote elektrische geleidbaarheid van het watermedium,

°   op dit moment zeker nooit aangezuurd drinkwater, maar water 'recht-uit-de-kraan', en vervolgens op kamertemperatuur gebracht vooraleer aan te bieden,

° gekoppeld aan doorlopende beschikbaarheid van alkaliserende basisstoffen zoals houtskool en groene klei/kleipiksteen/leembrik,

°   geen verse groenten, onkruiden of grassen,

°  weinig tot geen eivoer, in het bijzonder geen extra bronnen van zwavelgebonden eiwitten

°   noch andere bronnen van dierlijke proteïne,

dan valt de hormonale voortplantingsdrang terug naar nul. De ideale lengte van een cyclus in hormonale laagactiviteit beloopt op het hok naar onze ervaring bij heel wat Australische vinken ten minste 4 tot maximaal 7 weken. Een langere rustfase kan eventueel ook, maar om velerlei redenen is 4 tot 7 weken eerder optimaal te noemen bij gouldamadines op het hok. Deze "rust"-periode van hormonale laagactiviteit noemen wij de periode van "het blanke bord van schraalheid en schaarste". In het meest optimale scenario (voor subtropische en tropische soorten op het hok) valt deze periode van hormonale laagactiviteit vanuit meerdere overwegingen best ergens tijdens "onze zomermaanden" juli en augustus, mogelijk deels ook september, afhankelijk van de snelheid waarmee de herfst zijn intrede doet.

Met andere woorden volgt na afloop van deze verplichte schaarsteperiode het punt van ommekeer, met het moment dat de kweker de schraalheid op het hok opheft. Dat gebeurt 1 tot 2 weken vooraleer te koppelen, best op de hierna genoemde wijze en stapsgewijs in de hierna genoemde volgorde :

° De vernieuwde "water-impuls",

° De vernieuwde "groen-impuls",

° De vernieuwde "eiwit-impuls"

Wanneer deze drievoudige sleutel op natuurlijk vanzelfsprekende wijze wordt aangebracht, laat de instinctieve respons van de vogels zich meteen zien.


In praktijk betekent dat in deze volgorde :

° Na de schrale periode aanvankelijk een verhoogde luchtvochtigheid 75% tot 85% (na enkele dagen teruglopend naar 62%-65% overdag)

°   volop badwater, 2 tot 3 keer vers per dag

°  eventueel met organische zuren lichtjes aangezuurd badwater ph 6,9 tot 6,7

° daarnaast vers plantaardig materiaal als wortel, appel, broccoli, + onkruiden en grassen, naar keuze

°  een gestadig oplopend aandeel eiwit van dierlijke origine, met korte "startpiekjes" van 18%-18,5% benutbaar eiwit met het hoogst mogelijke verterings-rendement (dus bij voorkeur gekookt ei + levende insecten)

° daarnaast meteen ook een 4-5tal dikke volle aren trosgierst als bijkomende kenmerk en prikkel van overvloed

° plus daarnaast als rustbrengende en natuurlijk stabiliserende prikkel -niet te vergeten!- genoeg verlichting op het hok met zachtromig licht, overeenstemmend met de lichtkleur van een deels bewolkt hemeldek (plusminus tussen 3000° à 4500° K; in geen geval meer dan 5000° K, zoals vaak aangeprezen door "handige verkopers" van zogenaamde "echte zonlicht-daglicht-lampen" die rond de 6500°K zitten, inclusief hoog uitspringende blauwe frequentiepieken). Kwekende gouldamadines verwachten instinctief de lichtsensatie van een deels bewolkt luchtuitspansel, en dus in geen geval de lichtsensatie die voor hen instinctief overeenstemt met een fel strakblauwe dus wolkenloze zonnehemel zoals ze die even daarvoor -instinctief terugkoppelend- in de schrale periode hebben meegemaakt, op het moment dat elke gouldamadine er alles moest aan doen om zich in de droogte en schaarste van hun biotooop met gestaag groeiende moeite te kunnen handhaven.

Met andere woorden niet langer mis te verstaan voor allen die het tot op heden wel mis verstaan hebben :

A. 
Via evolutie en selectie heeft heeft elk stukje leven op deze planeet, in zich 2 basiscriteria geprogrammeerd gekregen, in volgorde van prioriteit :
1.  zelf trachten te overleven
2.  zich vermenigvuldigen


B.  
Instinctief ervaren natuurgouldamadines op het hok het zogenaamde "volle zonlicht-daglicht" uit zogenaamde "echte volle-daglicht-lampen" -met daarin dus steeds veel blauwe frequentiepieken- als een simulatie van een totaal wolkenloos blauw uitspansel, per definitie altijd dus tijdens het NASEIZOEN van overvloed, waarop even nadien droogte en schraalheid volgt. Derhalve ervaren ze dit "volle witter-dan-wit licht met blauwe pieken" als een instinctieve verwijzing naar komende ontbering en hun drang naar overleven.


C.  
Instinctief ervaren natuurgouldamadines op het hok "zachtromig-wit daglicht" -met daarin minimale blauwe frequentiepieken- als een simulatie van een bewolkt hemeldek waaruit regelmatig regen valt. Regen die overvloed en vruchtbaarheid met zich brengt. Derhalve beleven gouldamadines dit "malse en zachtromige licht zonder blauwe pieken" als een instinctieve verwijzing naar hun drang tot voorplanting.

Als kanttekening moet ook vermeld dat door de commercie aangeprezen TL-fluorescentiebuizen met "echte volle daglicht" steeds rond 6500°K of iets meer zitten. Wat voor gouldamadines (én neophema's, én nectarvogels, én ....) uiteraard reeds een brug te ver is voor kweekdoeleinden. Echter zitten nieuwerwetse (en vaak onbeproefde) led-verlichtingen vaak boven de 7000°-7500°K. Kleurtemperatuurwaarden van dit soort ledlicht zitten vaak zo verschroeiend hoog -en bovendien vaak met gebrekkige spectrale verdeling-, dat kleurwaarneming door mensenogen in praktijk gaat resulteren in "het zien" van een veel bleker groen rugdek bij gouldamadines dan het rugdek in werkelijkheid is. Wanneer de tt-kooi van deze vogels vervolgens even buiten het kweekhok (en dus weg van het LED-licht) wordt gebracht, zien mensenogen meteen weer een dieper groen rugdek. Dit is geen hocus-pocus, maar de meest elementaire fysica. Eén en ander moet op dat moment dan nog vertaald worden van "mensenogen" naar "gouldogen"; gouldogen die altijd een veel breder en gedetailleerder frequentiebereik capteren dan waar wij mensen met onze ogen toe in staat zijn :

1.     Wat gouldamadines zien bij het zogenaamde "volle zonlicht/daglicht van zogenaamd "speciale echte daglichtlampen" van 6500°K, bezorgt gouldamadines op lichaamschemisch niveau "aanhoudend een moeizame brok in de keel" waarin ze zich nadien mogelijk regelmatig gaan verslikken bij het minste onverwachte element dat op het hok de stabiliteit van hun kweekomgeving verder belast. Vaak zijn deze "bijkomende storingen" terug te brengen tot aspecten waar mensen (en dus ook de doorsnee verzorger) over heen kijken.


2.    Echter kan het nog een stuk extremer dan 6500°K. Wat gouldamadines met hun zeer speciale gouldamadine-ogen zien bij bepaalde types ledverlichtingen van meer dan 7000° à 7500°K -en tevens o-zo-vaak met gebrekkige spectrale verdeling- is voor authentiek reagerende goulds niet minder dan een verschrikking die op langere termijn op het voortplantingsmetabolisme voor een stuk verlammend werkt. Zowel bijnieren als alvleesklier raken uiteindelijk chronisch uitgeput. Vanaf hier begint de hormonale trein langzaam maar zeker te sputteren. Aanvankelijk vrijwel onopvallend, enkele weken later nog eens zo overduidelijk. Maar daar blijft het niet bij. Want zodra bijnieren en alvleesklier voldoende langdurig klappen hebben gekregen, komt even nadien ook de leverfunctie onder steeds grotere druk te staan. Vanaf hier stijgen niet enkel stressgevoeligheid en onvoorspelbaarheid in het voortplantingssgedrag van de gouldamadines. Maar vanaf dit moment wordt ook de lichaamsweerstand tegenover infecties sluipend langzaam aangetast.

Ook voor de innerlijke lichaamsontwikkeling van organen en weefsels, zowel als voor de sociale ontwikkeling van jonge, opgroeiende gouldamadines staat een gebrekkige lichtomgeving eigenlijk quasi gelijk aan een veroordeling tot een abnormaal leven met afwijkende gedragsuitingen. Dergelijke foute kunstlichtbronnen zijn te artificieel-tegennatuurlijk voor een normale ontwikkeling van felgekleurde vogels als gouldamadines, met hun zeer speciale en gevoelige ogen. Elke nuchterheid van denken zal een dergelijke tegennatuurlijke kunstmatigheid van de lichtomgeving op het kweekhok meteen schrappen.

Wie doelmatige LEDverlichting in vogelverblijven wil toepassen, zal vooraf op zijn minst uitgebreid te rade gaan bij specialisten met genoeg jaren praktische ervaring op dat vlak. Dat soort specialisten -die zich tegelijk ook ervaren kwekers mogen noemen- zijn op dit moment nog zeer schaars. Voor meer informatie over alternatieve verlichting met leds : contact opnemen met J. Santegoeds, Dijkstraat 29 te Lierop, NL.

Wanneer alle "sexprikkels" op normale en spontaan natuurlijke wijze in het hok worden gebracht, reageren gouldamadines hier heerlijk spontaan op. Op dit moment gaan alle kweek-kandidaten op zeer korte termijn "hormonaal steigeren", waarbij hormonale klieren meteen zo snel mogelijk opengegooid worden. De activiteit en beweeglijkheid in zowel de kooien van de mannen als van de poppen neemt zienderogen toe. Op 10 à 11 dagen tijd evolueert de snavelkleur van de poppen van blanke ivoortint naar diepzwart. Hoe zorgvuldiger de presentatie van de drievoudige sleutelprikkels die voor de gouldamadines "beschikbare overvloed" in de kooien realiseren, des te uitgesprokener en effectiever de respons van de kweekvogels, uiteraard wanneer men spreekt over gouldamadines met intact instinct.

Gouldamadines die van binnen ten dele beschadigd zijn (bvb door verkeerde kweeksystemen of door een voorgeschiedenis met antibiotica of andere chemo) zullen vaak veel minder spontaan op deze prikkels reageren. Het zijn ook vaak deze beschadigde vogels die onregelmatig tot slecht kweekgedrag vertonen. Tenzij deze vogels “over-prikkeld” worden met extra dosissen kweekvitamines, of met extra hoge eiwitgehaltes via commerciële "superkweekpoeders", of via extra hevige fabriekseivoeders die "goud" beloven, maar in wezen met allerlei extra pepmiddelen doordrenkt zijn.

Onbeschadigde vogels met een intact instinct reageren wel steeds op de meest normale en spontane manier op natuurlijke prikkels via ongekunstelde voeding en verzorging. Dit zijn vrijwel ook altijd vogels die een vast dagelijks ritmepatroon volgen, waarbij even na de middag, altijd een "gouldsiësta" hoort. Dit aspect van " 's middags na 1 uur eventjes een poosje wat zachteraan doen", is een van die kenmerken waarmee dergelijke gouldamadines aan de kweker bevestigen dat zij in een evenwichtig ritmepatroon zitten.
Dergelijke gouldamadines presteren op het kweekhok altijd uitmuntend.


In de marge, maar tevens van vitaal belang
Andere factoren die bij gouldamadines remmend werken op het kweekrendement zijn :

° té kleine kooien (kleiner dan 80cm lengte)

° té hevig-brutale voedingskernen met bvb meer dan gemiddeld 16,5% benutbaar eiwit of anderzijds bvb te hoge waarden aan vit.A of andere opzwepende stoffen

° té zeer opzwepende voederinsecten als pinkies en meelwormen (voor gouldamadines met beperkte bewegingsruimte in kooien)

° té hevig-brutale verlichtingsbronnen met bvb scherpe pieken in blauwe frequenties, zoals al te vaak door de commercie verkeerdelijk aanbevolen voor gouldamadines (en jawel, wat vaak verwarring veroorzaakt bij liefhebbers die niet meer weten wat te volgen)

° té overdreven lange daglengten van 15-16-17 uur (en in genoeg gevallen nog meer)

° of een combinatie van de bovenstaande

Even normaal doen dus, nooit overdrijven
Gouldkwekers die hier rekening mee houden en ook op dit vlak hun gouldamadines goed begeleiden door kweekverlichting, kweekvoeding en uiteraard kweekhuisvesting goed op mekaar af te stemmen, zullen er altijd beter uitkomen met hun resultaten. Vooral op termijn betere resultaten, niet slechts 2 jaar "goed draaien", om het 3e seizoen volledig in te storten. Duurzame resultaten bekomt men spontaan en gemakkelijk, door bewerkstelligen van zeer eenvoudige, vanzelfsprekende evenwichten op het hok. Met andere woorden gewoon normaal doen in verzorging en huisvesting. Gewoon normaal doen, zonder overdrijving. Dan voelen gouldamadines zich heel vlug op hun gemak.
Het loopt meteen als een trein wanneer de fokker het moment van koppelen en paren bijkomend ook nog kan afstemmen op mekaar versterkende factoren als

° "gewone" zachte lichtbronnen, dus zonder al te veel scherpblauwe fractie maar daarentegen verlichting met in totaliteit met zachte kleurtemperatuur (4000 à 5000 ° K);

° optimaal gespreide verlichtingspunten doorheen het hok, met een egaal lichtrendement zowel in de bovenste maar even goed in de onderste kooien;

° een aangepaste daglengte van minstens 11,5 uur en maximaal 14 uur (best nooit langer).

Perfecte kweekstart samengevat in 10 stappen :

1. Na afloop rui een schrale omgeving : de vastenrust

2. Dus 4-5 tot 6-7 weken geen of weinig eivoer, geen of zeer kortstondig badwater, lage hygrometriecurves

3. Verschraalde zadenmengeling door 30% meer millets (meer zetmelen op het menu)

4. Laatste week vastenrust eventueel met rantsoenering drinkwater (1 uur per dag zonder)

5. Na afloop schrale periode : start vruchtbaarheidsfase met drievoudige kweeksleutel voor overvloed

6. Overvloed simuleren in kooien van minimaal 80cm (geen kleinere kooien)

7. Overvloed simuleren met hoge luchtvochtigheid 75%-85%

8. Overvloed simuleren in zachtromige lichtomgeving (geen zogenaamde volle zonlicht-lampen)

9. Overvloed simuleren met voldoende licht (1700-1900 lux, ook in onderste kooien)

10. Kweekdaglengte best tussen 11,5 uur en 13 uur per etmaal (nooit langer dan 13,5 uur tot 14 uur)

Op dat moment mogen van authentieke en bekwame gouldamadines niet alleen grote aantallen bevruchte eieren, en enthousiast voerende ouders met een stabiel kweekgedrag verwacht worden. Maar tevens schieten alle koppels ook tegelijk uit de startblokken. Een droom voor elke gouldkweker. Maak het ook uw droom die uitkomt.

Succes.



Tekst en
Tekstbewerking : ILLK

__________________________________________________________

Kweek  bewust
Kweek  natuurlijk

Doe geen half werk
Kweek  ze  sterk

__________________________________________________________

Dia Slides Lievens Gouldamadines : Zichtbaar méér type, Zichtbaar méér gould, gouldamadine² = gouldamadine in het kwadraat

RUBRIEK 'Geef de natuur op het hok een kans' : Waarschuwing via Avro-reportage

Over :

Nederland’s dierenfokkerijmodel,
binnen Europa koploper in antibioticagebruik,

ontdekt knoflook
en de heilzame kracht van allicine

Met hun zware afhankelijksrol als de grootste antibiotica- gebruikers van Europa, lopen onze noorder- buren met hun dierenfokkerij- model,

aanzienlijk veel meer dan andere Europese landen ernstig risico op verregaande resistentie van ziektekiemen in consumptievlees. Via landelijke tv-verslaggeving hebben programmamakers van de AVRO gemeld dat onze noorderburen dan toch de helende en versterkende voedingskracht van knoflook voor dieren herontdekt hebben.

Het gezond verstand heruitgevonden ? Dat valt af te wachten, zo meldt het AVRO-programma. En inderdaad, een pharmaceutische verslaving gooit men niet zomaar van zich af. Bovendien is daar ook nog het volhardende voorschrijfgedrag van Nederlandse dierenartsen, die vanuit commerciële overwegingen naar hun klanten toe liever vasthouden aan antibiotica, chemo en overige industriële pharmaceutica, eerder dan open te staan voor gezondere, natuurlijke alternatieven. Zoals in dit geval dus allicine uit knoflook, zoals in de AVRO-reportage beschreven.

Niet alleen vanuit stallen en kwekerijen komt bevestiging van de toepassingswaarde van natuurlijke middelen, maar daarnaast klinkt eveneens vanop universitair niveau de wetenschappelijke bevestiging van de meerwaarde van deze natuurlijke toepassing. Dat is de Nederlandse overheid niet ontgaan, die -een eerste keer- bij monde van staatssecretaris Bleker eerder al liet weten dat het antibioticagebruik in Nederland onaanvaardbare grenzen heeft overschreden en sowieso dringend naar beneden moet. Nadien volgden van overheidswege nog meerdere keren bevestiging van dit vernieuwde inzicht.

Hobby-kweekhok,
Bezint eer ge begint
Eindelijk dan toch een stukje "terug naar de natuur" dus, in het grootste antibiotica-fokkersland van Europa. Eindelijk dan toch het  allerprilste begin van een opening tot bezinning. Hoewel zeker laattijdig, in elk geval tegelijk ook hoopgevend als vernieuwd inzicht binnen een nationaal verslavende pharma-cultuur die in Europa zijn gelijke niet kent in termen van schromelijke overdrijving. Herbezinning dringt zich op. Het begin van bewustwording dient zich aan, zeker ook voor hobbykwekers. Bewustwording van het soort zoals sinds bijna 30 jaar onafgebroken vanop dit gouldamadinekweekhok in Erpe-Mere, aan collega's-gouldkwekers doorheen Europa wordt aangereikt.

Slechts uiterst zelden hebben we het als fokker in de loop van die 30 jaar interactie met Nederlandse collega's-gouldfokkers meegemaakt dat er bij de noorderburen-collega's met een antibioticaverslaving, "ruimte bleek te zijn voor genoeg openheid om zichzelf heruit te vinden" , telkens wanneer het gaat over nefaste gevolgen van een systematische afhankelijkheid van antibiotica en overige industrieel-pharmaceutische chemo, plus de vernietigende effecten daarvan op lichaamsweerstand en gezondheid van totale kweekpopulaties op het hok.

Misschien komt er op termijn dan toch enige ruimte voor herbezinning en herbronning, na de publiek verkondigde prefase van bewustwording in AVRO’s “Eén Vandaag”. Het valt te hopen.

En met die lang verhoopte herbronning, ook meteen Nederlandse hoop om af te raken van een ongezonde reputatie als grootste antibioticagebruikers van Europa.

Hoop meteen ook op minder tegennatuurlijk handelen bij de kweek van dieren, onder het motto “doe es normaal, doe es minder chemotroep”.

Bovendien niet alleen hoopvol voor de bio-industrie en de gezondheid  van vleesconsumerende en melkconsumerende noorderburen.

Maar daarnaast meteen ook met hoop op mogelijk vernieuwde inzichten voor die categorie hobbykwekers van siervogels, die ook vandaag nog, zo vaak op de meest extreme manieren blindemannetje blijven spelen met lactonenchemo, sulfachemo, nitrochemo en antibiotica. Alsof het louter snoepjes waren, gezond voor elke vogel. Helaas pindakaas. Want vandaag meer dan ooit tevoren, zijn er bij onze noorderburen, precies door aangehouden excessen in gebruik van chemo-troep op vogelhokken, meer verzwakte kweeklijnen dan ooit tevoren. Met zeer herkenbare symptomen. Het ene na het andere van deze chemische hokken ziet men het ene jaar nog pieken in de hitlijsten, om het jaar daarop getuige te zijn van hun vrije val naar de diepte, vaak genoeg na epidemiologische ravages op het kweekhok. In het recente verleden zijn dat louter vaststellingen geweest. Uiteraard zijn ook deze chemo-goochelaars van het hobby-kweekhok heel dringend toe aan herbronning. Eveneens voor deze categorie kwekers kan de AVRO-reportage een eerste hulplijn voor vernieuwd inzicht zijn.

Jawel, u kan het ook
En jawel, er zijn dus medicatie-vrije alternatieven, zoals overigens de praktijk vanop dit kweekhok al meer dan 30 jaar luidop verkondigd :

"Als wij het kunnen, kan u het ook."

"Kijk voor uzelf : het is aan de vogels te zien".

"Rustiger en 'blijere' vogels met minder stress."

"De sterkste vogels met sterke jongen op stok, en meer jongen op stok."

"Gezonde en grote jongen op stok, zonder nood aan 2 potten en 3 flessen uit de apotheek."

"Op hobby-hokken minder chemische middelen gebruiken, leidt tot minder belasting van het milieu".

"Ondertussen aub geen ontvluchtend vingertje wijzen naar de 'grote bio-industrie', maar weet dat vele kleine hobbyhokken samen ook een grote maken".

Met de toekomst voor ogen
Dit gouldamadinehok in Erpe-Mere is vrij van elk soort industriële pharmaceutica sinds de opstart van het hok eind de 70er jaren, dat is algemeen geweten.

Echter, wij zijn daarin vandaag niet meer alleen. Ook al zijn ze op heden nog buitensporig schaars, er zijn tijdens afgelopen jaren andere natuurkweek-hokken bijgekomen die op systematische wijze -dus gedurende meer dan minstens 5-6 opéénvolgende jaren telkenjare minstens 50-60 natuurbroedjongen kweken zonder inteeltschema's- ook totaal vrij blijven van antibiotica en chemo. Anders gezegd, die natuurkweekhokken zijn er onder gouldfokkers, weliswaar verhoudingsgewijs in een ontluisterende mini-minderheid qua aantal. Niettemin bewijzen ze niet enkel dat er betere en duurzamere resultaten behaald worden zonder chemische hokverslaving; maar ze bewijzen ook dat al dan niet verslaafd zijn aan industriële chemo louter een keuze is, een keuze die de fokker maakt, of men nu bio-industrieel professioneel is, of louter hobby-kweker. Want jawel, ook op dit vlak maken vele kleintjes samen... één hele grote koek.

En zeer zeker, ook al zijn ze vandaag nog altijd de grote uitzondering op de zeer veralgemeende regel, totaal antibiotica-vrije natuurkweek-hokken behoren dus naar de toekomst toe meer te worden dan enkel maar "de uitzondering op de regel", zowel in de bio-industrie als in de hobbykwekerij. Want meteen zijn medicatie-vrije hokken ook op termijn betere alternatieven zowel voor mens en dier, maar in eerste rangorde tevens veel beter voor het milieu; zo bevestigt tevens de genoemde AVRO-reportage.

In die Nederlandse tv-reportage blijkt onder meer uit de getuigenis van een professionele kippenkweker, dat totaal medicatie-vrij kweken niet alleen uitermate haalbaar is, maar dat bovendien het schrappen van pharmaceutische chemomiddelen bij de fok van vogels daarnaast ook tal van voordelen oplevert voor zowel mens als dier : "Het is aan de vogels te zien, ze zijn rustiger en relaxter, ze zijn gewoon een heel stuk sterker en gezonder" , herhaalt de kweker in de reportage.


Bevrijdend
Kweekhokken bevrijden van het systematisch en industrieel gebruik van antibiotica en chemo, leidt ontegensprekelijk tot gezondere en sterkere vogels. Maar meer dan dat nog, een hobbykwekerij vrij medicatieverslaving draagt even nadien ook bij tot een schoner en gezonder milieu.

Zeg nu zelf :
Een gezonder leefmilieu met daarnaast sterkere en gelukkigere dieren op het hok,
voor welke mens en kweker is dat niet genoeg ?




Tekst en tekstbewerking : ILLK

________________________________________________________

Video-bronvermelding

Voor wie de AVRO-reportage wil bekijken, dat kan via de link hieronder :

Avro reportage in “EénVandaag” : Natuurlijk alternatief voor antibiotica: Allicine

Aansluitend : VPRO-reportage in Labyrint TV

Over sterker wordende ziektekiemen door het falen van antibiotica, wegens jarenlange overdrijvingen van mensenwege

Aansluitend : De werkzaamheid van allicine in knoflook

Bijkomende info over breedsprectrumwerking en effecten van look

Vervolgens : Antibiotics, A Pathway To Disease - Dr.Jeff McCombs (Vertaald : Antibiotica is de zekere weg naar meer ziekte)

Waarschuwing : Antibioticagebruik is de zekere weg naar steeds zwakker en zieker worden - aftakeling en ondergang

Vervolgens : Detrimental Effects of Antibiotics - Dr.Jeff McCombs (Vertaald : De lichaamsvernietigende effecten van antibiotica)

Waarschuwing : Hoe antibiotica stap voor stap de lichaamsweerstand uitholt en uiteindelijk totaal vernietigt.

________________________________________________________
In de marge : de keerzijde van de medaille

Van specialisten wordt specialisme en expertise verwacht,
geen gefoefel.

Als gouldkwekers en pioniers-promotors van een natuurlijke kweekmethode waarbinnen enkel de allersterkste gouldamadines zich kunnen doorzetten in een natuurlijk gestemde selectie, heeft jarenlange en brede observatie ons toegelaten om een aantal vaststellingen te maken die we binnen Europa, maar vooral in de lokale gouldfokkerij van de Lage Landen liever anders hadden zien evolueren; uiteraard in België maar toch vooral anders hadden willen zien evolueren in Nederland, vandaag op Europees vlak eenzaam koploper in medicatiegebruik bij dieren.

Het valt zonder meer te betreuren dat met name zelfs in een omgeving die zichzelf specialistisch benoemd als speciaalclub-van-de-gouldamadine-in-natuurbroed, er na geduldige observering tijdens de jongste 10 jaar, zelfs daar in onverminderd groeiende mate een historie van vaststellingen gemaakt worden van steeds meer “reclame voor medicatiegebruik” , naast steeds meer

Van gouldspecialisten wordt gouldexpertise verwacht,
geen apothekerskast voor chemisch platgieten, noch andere tegennatuurlijke kunstgrepen.

reclame voor andere contra-natuurlijke praktijken op het kweekhok. Met daarbovenop ook ondermeer in het kwartaalblad-magazine “Het Spectrum”, ook steeds nadrukkelijker advisering voor bloedvernauwend-verzwakkende technieken zoals bijvoorbeeld incestueuze inteeltschema’s, uitgerekend bij een polymorf als deze. Van gouldspecialisten wordt gouldexpertise verwacht, geen apothekerskast voor chemisch platgieten, noch andere tegennatuurlijke kunstgrepen.

Tegennatuurlijk en soortverzwakkend streven op het gouldhok is uiteraard nooit de bedoeling geweest van de grondleggers en oprichters van de Nederlandse Speciaalclub. Integendeel. Zeer integendeel zelfs, en tegelijk zeer vanzelfsprekend. Althans dan toch voor elk die de geschiedenis en historiek van de natuurbroed gouldamadine in West-Europa kent. Het initiatief vanwege de SNGN-initiatiefnemers kwam er reactionair. En wel als antwoord op immense stromen zwakke want systematisch gemedicamenteerde pleegbroedgoulds. Pleegbroedgoulds die niet enkel verregaande gedragsdegeneratie en gebrekkige tot totaal ontbrekende voedsterprestaties toonden. Maar tevens fysiek totaal afhankelijk waren geworden van noodzakelijke onderdompeling in nitrochemo en antibiotica, wilden hun pleegbroedkwekers niet het risico lopen om hun hele hok collectief te zien bezwijken aan steeds resistenter ontwikkelende flagellaatvormen van cochlosomosa en trichomonas gallinae, of nog geniepigere tussenvormen van de beide voorgaande, in de volksmond zeer treffend omschreven als de zogenaamde "japanse meeuwenziekte".

Het initiatief vanwege de SNGN-grondleggers kwam er reactionair.
En wel als antwoord op immense stromen zwakke want systematisch gemedicamenteerde pleegbroedgoulds.

Waarbij resistentie van ziekteverwekkers op die manier zo kwalijk hoog uitgroeide tot een monster dat steeds meer koppen kreeg. Een monster dat dodelijk vernietigend te keer kon gaan bij elke liefhebber die dergelijke chemovogels aanschafte, zonder te weten dat men een tijdbom in huis had gehaald.

                        ________________

Bij hun Soest-start in de jaren '90 formuleerden de initiatiefnemers van de SNGN het vaste voornemen en nobel streven om van de gouldamadine een betrouwbare maar vooral sterke en gezonde kweekvogel te maken, die niet langer hoefde ondergedompeld te worden in chemische nitroverbindingen Emtryl en RidzolS zoals per definitie systematisch toegepast door pleegbroedkwekers. Dat vaste voornemen van de initiatiefnemers vormde meteen de basis van hun opzet.
                        ________________


Hetzelfde streven gold toen reeds sinds eind van de 70er jaren op het eigen hok in Erpe-Mere. Ik beschouw het vandaag nog steeds als een voorrecht de SNGN-initiatiefnemers in de 90er jaren ontmoet en gesproken te hebben, om me vervolgens vastbesloten achter hun lovenswaardige clubinitiatief te scharen; hun clubinitiatief om mensen samen te brengen vanuit een bewuste mentaliteit met als oogmerk het sterker maken van de gouldamadine als soort.

Ik beschouw het vandaag nog steeds als een voorrecht de SNGN-initiatiefnemers in de 90er jaren ontmoet en gesproken te hebben, om me vervolgens vastbesloten achter hun lovenswaardige clubinitiatief te scharen.

Binnen de muren van de SNGN blijkt de oorspronkelijke Soestmentaliteit zoals geformuleerd door de SNGN-starters, ver weg verloren geraakt, ergens diep in stoffige kasten van het clubarchief weggestoken. Verborgen. Onzichtbaar.
Vandaag is het alsof de Soestmentaliteit er nooit bestaan heeft. Het is alsof haar kerngedachte en streven naar medicatie-vrije en sterke gouldamadines, nooit bestaan heeft.

Waarom is het, dat het authentieke opzet en streven naar een sterke gouldamadine als soort, vandaag een onbelangrijk derderangsitem blijkt te zijn binnen een omgeving waar de grondleggers als prioriteit net wel een sterke gouldamadine nastreefden? Hierna volgt situering van kader en randcontext.

Het is alsof de Soestmentaliteit van de grondleggers, samen met hun streven naar medicatie-vrije en sterke gouldamadines, nooit bestaan heeft.

Gouldkwekers der Lage Landen,

het bovenstaande is vandaag realiteit, iedereen kon in voorbije jaren de bovenbeschreven vaststellingen maken. Sinds de periode 2006-2008 blijkt met name ook in de dag-aan-dag praktijk bij steeds meer leden binnen de SNGN een steeds nadrukkelijkere drang vast te stellen naar “steeds vaker, steeds meer medicatie”. Niet enkel het sluipende lactonengif via de onschuldig gewaande, maar niettemin sluipend gevaarlijke Bogena- en Pfizerdruppelflessen kregen de afgelopen 10 jaar ontstellend veel meer gebruikers. Dat ondertussen de resistentie van ziekteverwekkers tegenover ivermectine en moxidectine zo hoog is opgelopen dat volledige populaties verzwakte vogels steeds-vlugger-steeds-zieker worden, is niemand ontgaan. Niettemin geen enkele alarmbel. Gewoon doorgaan. Druppelen maar. "Want iedereen doet dat vandaag toch zo, nietwaar meneer?... Doen-alsof zit in de mensengenen. In sommige meer dan andere.

Dat ondertussen de resistentie van ziekteverwekkers zo hoog is opgelopen dat volledige populaties verzwakte vogels
steeds-vlugger-steeds-zieker worden, is niemand ontgaan. Niettemin geen enkele alarmbel.

In diezelfde afgelopen 10 jaar is er in diezelfde omgeving eveneens steil groeiend gebruik vast te stellen van sulfachemo (zoals EsB3 en aanverwante) plus daarnaast vooral massaal meer nitrochemo (ondermeer Ronidazole/Ridzol, Dimetridazole/Emtryl, Furazolidone e.a.), gekoppeld aan stijgend gebruik van de meest uiteenlopende combinatie-antibiotica, tot en met chemische supercockailmixen die “speciaal door de dierenarts gemengd worden”! In genoeg gevallen zelfs “om op de buik van de vogels te smeren”!

Zonder de minste overweging of medevoelen voor geslachtofferden, gouldamadines zowel als mensen... Bitte sehr, was is' da los ??

Hoe ver zijn die SNGN-kwekers op dat moment dan mentaal geëvolueerd, dat ze er niet voor terugdeinzen om de lichaampjes van hun gouldamadines systematisch te bestoken met multi-chemo-bombardementen. Als het ware bedoeld om een soort "tactiek van de verschroeide aarde", binnen het vogellichaam aan te richten. In veel gevallen bovendien generaties lang beladen met een uitmergelend "Agent-Orange-effect", dat heel het hok aantast.

Wat bezielt de kwekers die zich daar toe lenen? Als het ware genadeloos voor het lijden dat ze daarmee bij de vogels veroorzaken, zowel als de lijdensweg bij diegenen die dergelijke chemo-vogels van hen overnemen. Lijdensweg die zij veroorzaken zonder ooit om te kijken, zonder mededogen, genau rücksichtlos.

De namen van deze hobby-chemici zijn binnen het genoemde clubcircuit gekend, in recente jaren vooral te lokaliseren in westelijke regio's, maar vooral in het noorden en het oostelijke deel van Nederland. Tot op heden echter binnen de bovengeschetste blindemannetjes-mentaliteit zonder het allerminste tegenadvies of afwijzing van hun verschroeiende praktijken. En al zeker geen enkel tegenadvies vanuit de club die zichzelf definieert als "specialistisch-inzake-gouldamadines-in-natuurbroed". Integendeel worden leden via het clubblad aangespoord om tegennatuurlijk te werk te gaan door bvb "druppelen-in-de-nek" met de kwalijke lactonen-druppelfles, en andere tegennatuurlijke praktijken.

Leden worden via het clubblad aangespoord om tegennatuurlijk te werk te gaan met de kwalijke lactonen-druppelfles, en andere tegennatuurlijke praktijken.

Dat zijn vaststellingen die elke lezer van "het Spectrum" al lezend maakt. Waarbij de gemiddeld nuchtere voorbijganger zich meteen gaat afvragen hoeveel "natuur" er vandaag nog zit in "natuurbroed" binnen een dergelijke, oogluikende doe-maar-wat-aan-omgeving... so immer wieder rücksichtlos.

In de loop van de jongste 6 tot 7 jaar hebben we aan dat soort vaststellingen vaak koude rillingen overgehouden. Uiteindelijk is na 17 jaar lidmaatschap gebleken dat de kruik zolang te water gaat tot ze barst. Vervolgens breekt. Sinds januari 2013 hebben we formeel afstand genomen van deze gang van zaken binnen de SNGN, door opzegging van lidmaatschap. Even onontkoombaar als logisch.

Elk ander alternatief is de afgelopen 8 jaar niet mogelijk gebleken. Welke de vaststellingen ook geweest zijn tijdens de jongste 8 volle jaren, of wat de aanleiding tot genezende remediëring ook bleek te zijn, steeds gingen alle betrokken neuzen in één ruk de andere kant opkijken. Doen alsof. Alle potjes gedekt. Alles kon doorgaan.

Sinds vaststelling van de eerste systeemchemici, is het vervolgens niet bij enkelingen gebleven, integendeel.

De gevolgen daaruit zijn op vandaag velerlei, in meerdere richtingen. Op tal van niveau's. En in meerdere materies. Zo is het helaas ook sinds vaststelling van de eerste systeemchemici, vervolgens niet bij enkelingen gebleven, integendeel.

Het aantal verslaafde gebruikers is de afgelopen 10 jaar ontstellend toegenomen. En dan gaat het uiteraard over veel meer dan hantering van gevaarlijke geniepigheid in het "onschuldig gewaande" druppelflesje van Bogena. Ook gaat het over meer dan de gecombineerde geniepigheid in bvb Bovomix of gelijkaardige "winkelprodukten", die open en bloot verkrijgbaar in de winkelrekken liggen. En ligt het al niet in de winkelrekken, dan voorziet internet wel een mogelijkheid tot aanschaf wereldwijd, ten behoeve van afhankelijke verslaafden. Eénmaal op internet zijn er geen grenzen meer, noch letterlijk, noch figuurlijk. Elk soort gêne of terughoudendheid is vanaf hier totaal verdwenen. Niet alleen bij een bepaalde categorie gouldkwekers bestaat er geen enkele schaamte. Ook in andere segmenten van de liefhebberij heerst er een zichtbare ongegeneerdheid. Waarbij de verwachting is met een liefhebberij die zelf geen orde op zaken stelt, er een moment komen gaat dat anderen dat in onze plaats zullen doen. Even onontkoombaar als logisch. En toch, vooralsnog lijkt er daaromtrent binnen de liefhebberij geen toereikend bewustzijn te bestaan. Doen-alsof gaat door. In Keulen dondert het. En de haas, die weet van niks. Dus mag het gedonder in Keulen blijven doorgaan.

Even nadien wordt er op nederlandstalige vogelfora heel gewoontjes "apothekers-overleg" gepleegd : "wat op internet de beste koop is, en waar". Zelfs open en bloot overleg wanneer het gaat over verboden antibioticacombinaties inclusief hormoonsteroïden, in het volste besef dat men zich in de illegaliteit bevindt. Zelfs dan nog zonder de minste gegeneerdheid. Publiekelijk. Geen enkele schaamte. Geen enkele terughoudendheid. Van achter het klavier, veilig vanuit de woonkamer-cocon, boodschapjes sturen, bestellinkjes plaatsen. Lekker makkelijk, lekker veilig waant men zich. Voor de vogels die even later alles over zich uitgestort krijgen, is het allesbehalve veilig.

Eénmaal op internet zijn er geen grenzen meer, noch letterlijk, noch figuurlijk. Elk soort gêne of terughoudendheid is vanaf hier totaal verdwenen.

Zo ver zit de mentaliteit versprokkeld. Maar zelfs dan gaat er bij de meesten nog steeds geen alarmbel met rood flikkerlicht aan. Ook niet bij de betrokken verantwoordelijken en eigenaars van vogelfora, ook al hebben ze persoonlijk de meest directe connecties in het grootste overkoepelende bondsorgaan van Nederland, waar tevens de SNGN onder ressorteert. Forumgebruikers die blijk geven van illegale intenties met verboden produkten in de liefhebberij, mogen dat volop publiekelijk ventileren en andere forumgebruikers daarin kwalijk inspireren, zonder scrupules, voor het oog van iedereen, open en bloot. Zonder de vrees om teruggefloten te worden. Zo ver zit de mentaliteit verkruimeld, doorheen alle echelons. Zelfs op die niveau's waar bijgestuurd kán worden, zijn er onveranderlijk "veel grotere prioriteiten" en vooral "veel grotere belangen" dan een bewakende en beschermende opdracht inzake misbruik van medicatie. Een bewakende en beschermende opdracht zoals het elk soort verantwoordelijkheid betaamt, op elk niveau, in alle richtingen.

Hier klikken voor de produktanalyse van een illegaal combi-chemoprodukt zoals aangebracht op het Nederlandse forum Vogelcafé, waar ook Belgische deelnemers aan het chemo-opbod, zich alsmaar lichtzinniger gaan gedragen, alsof er geen vuiltje aan de lucht is : "Dat produkt is verboden hier, maar je kan het altijd laten namaken."

Good morningWhy on earth is this gouldian phone green ?

Do you know ?

How long have you known ?

And how did you get to know it is green ?